Αλέξη, Αλέξη, πότε θα σε ξαναδώ Αλέξη...
αυτή η φράση μού έχει μείνει εδώ και χρόνια, και επειδή αυτό το Ελληνικό έχουν αιώνες να το βάλουν, το βρήκα εδώ...
https://redload.co/f/sdeqwnpplktk
στο greek movies...
δεν το πιστεύω!
https://www.filmfestival.gr/el/section-tiff/movie/14061
Ο μικρός δραπέτης
O mikros drapetis
Ένα μικρό αγόρι το σκάει από το αναμορφωτήριο στο οποίο είχε περάσει τα τελευταία χρόνια και κρύβεται στο σπίτι μιας κοπέλας. Ανάμεσά τους θα αναπτυχθεί μια πολύ δυνατή φιλία, όταν όμως θα περάσει τυχαία από την περιοχή ο περιοδεύων θίασος των γονιών του μικρού, εκείνοι θα τον βρουν και θα τον πάρουν μαζί τους.
Με τραγούδια του Γιάννη Πουλόπουλου να εντείνουν την ψυχωμένα μελοδραματική αίσθηση, ο Σταύρος Τσιώλης σκηνοθετεί το κινηματογραφικό του ντεμπούτο ύστερα από δεκάδες ταινίες ως βοηθός στον Φίνο.
Στην τρυφερή σχέση δύο παιδιών ο Τσιώλης εντοπίζει κάτι το σχεδόν πρωτογενές, μια ματιά αγνή, που με παιδική αφέλεια και ανοιχτή καρδιά αφουγκράζεται έναν κόσμο που ίσως δεν βγάζει νόημα.
Ο ίδιος ο Τσιώλης έλεγε πως για να του δώσει ο Φίνος την ταινία, του ζήτησε ένα δοκιμαστικό, κι εκείνος γύρισε τη σκηνή που τα παιδιά παντρεύουν τις κούκλες, μια συναισθηματική μικρογραφία όλης της κοσμοθεωρίας του φιλμ. Ο Φίνος γοητεύτηκε από την παιδικότητα και την αγνότητα και πείστηκε να δώσει στον Τσιώλη το πράσινο φως. Έτσι ξεκίνησε μια από τις καθοριστικές σκηνοθετικές καριέρες του σύγχρονου ελληνικού σινεμά, με μια ιδιομορφία στην εξέλιξή της:
Ύστερα από μόλις δύο χρόνια, κι αφού πειραματίστηκε με είδη και επιρροές, ο Τσιώλης εγκατέλειψε το σινεμά, ταξίδεψε στην Ελλάδα, και επέστρεψε το 1985 με το Μια τόσο μακρινή απουσία, εκκινώντας μια περίοδο κλασικών λαϊκών κωμωδιών που έφτασαν να θεωρούνται λίγο ως πολύ, κοινά συλλογικά αποκτήματα των μετέπειτα γενεών θεατών. Με τον τρόπο τους, κι αυτές δεν ήταν παρά λαϊκά παραμύθια όπως ακριβώς και το μαγικά ρεαλιστικό μελόδραμα του Μικρού δραπέτη.
Όλα, προσωπικές αναγνώσεις της πραγματικότητας μέσα από μια στυλιστικά τεταμένη κινηματογραφική ματιά. Ίσως κάποιες φορές, πολύ απλά, είναι ζωτικής σημασίας το να δραπετεύσεις.
.....
///////////////////
Ο Σταύρος Τσιώλης γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1937 και πέθανε στην Αθήνα το 2019. Σπούδασε κινηματογράφο στην Σχολή Σταυράκου, ενώ δούλεψε για περίπου μια δεκαετία ως βοηθός σκηνοθέτη συμμετέχοντας σε πάνω από 50 ταινίες σημαντικών Ελλήνων δημιουργών. Ο μικρός δραπέτης (1968) συνιστά την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του για τη Φίνος Φιλμ. Το 1970 έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία Κατάχρησις εξουσίας. Από το 1971 έως και το 1985 απείχε από τον κινηματογράφο με την ταινία Μια τόσο μακρινή απουσία (1985) να σηματοδοτεί την επιστροφή του. Απαλλαγμένος από τις δεσμεύσεις της δεκαετίας του ’60, η δεκαετία του ’90 χαρακτηρίζεται από ένα νέο προσωπικό του στυλ με θεματικές γύρω από την ελληνική επαρχία. Ανάμεσα στις ταινίες που έχουν διακριθεί: Ακατανίκητοι εραστές (1988) με βραβείο σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Έρωτας στη χουρμαδιά (1990) με βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου και Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε (1992) με βραβείο σκηνοθεσίας και σεναρίου στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου.
Φιλμογραφία
1969 Ο μικρός δραπέτης
1969 Πανικός
1969 Η ζούγκλα των πόλεων
1970 Κατάχρησις εξουσίας
1985 Μια τόσο μακρινή απουσία
1986 Σχετικά με το Βασίλη
1988 Ακατανίκητοι εραστές
1990 Έρωτας στη χουρμαδιά
1992 Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε…
1995 Ο χαμένος θησαυρός του Χουρσίτ Πασά
1998 Ας περιμένουν οι γυναίκες
2004 Φτάσαμεε!…
2017 Γυναίκες που περάσατε από δω
////////////////////
ΠΗΓΗ: http://finosfilm.com/movies/view/119
Παραγωγή:Finos Film
Κατηγορία:Δραματική
Σκηνοθεσία:Σταύρος Τσιώλης
Σενάριο:Σταύρος Τσιώλης
Διάρκεια:89΄'
Α Προβολή:23 Δεκεμβρίου 1968
Εισιτήρια:226.993
Ηθοποιοί:Άγγελος Αντωνόπουλος, Άινα Μάουερ, Μαρία Φωκά, Θεανώ Ιωαννίδου, Βασίλης Ανδρονίδης, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Νάσος Κεδράκας, Χρήστος Στύπας, Νίκος Πασχαλίδης, Γιάννης Κοντούλης, Τάκης Αλαβάνος, Έφη Αρβανίτη, Ντούο Μπάλλας, Μαρία Παπαϊωάννου, Νίκος Οικονομίδης, Γιώργος Ζωγράφος, Νάνσυ Μάνδρου, Τασούλης Δαρδαμάνης, Δαμιανός Ζέης, Μαριβάνα Μπλάνου, Πέτρος Μπερέτας
Φωτογραφία:Μάρκος Δεφιλίππου
Μουσική:Κώστας Καπνίσης
Σκηνογραφία:Μάρκος Ζέρβας
Μακιγιάζ:Νίκος Ξεπαπαδάκος
Τραγούδι:Γιάννης Πουλόπουλος, Πόπη Αστεριάδη
Μοντάζ:Βασίλης Συρόπουλος
//////////////////
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου