Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δύο φορές / The Postman Always Rings Twice (1946)
ΠΗΓΗ: voody on line
Είδος ταινίας: Αισθηματικές / Εγκλήματος / Μυστηρίου / Θρίλερ / Film-Noir
Χώρα: USA
Director: Tay Garnett
Date: 6 September 1946 (Australia)
Ηθοποιοί: Lana Turner, John Garfield, Cecil Kellaway, Hume Cronyn
Ο σκηνοθέτης Tay Garnett τα πάει πολύ καλά με τη φετιχοποίηση. Η Cora (Lana Turner) δεν είναι απλώς ο απαγορευμένος καρπός, είναι πολλά παραπάνω από γυναίκα ενός άλλου. Είναι νέα και ανικανοποίητη, έχει παιδικό πρόσωπο και τονίζει την εικόνα της αγνότητας με το λευκό που φοράει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, σε δύο σκηνές που παραπέμπουν στο θάνατο). Ακόμη και το καυτό σορτς, οφείλει να είναι κατάλευκο. Και να συνοδεύεται από κατακόκκινο κραγιόν, γιατί εδώ μιλάμε για την κορυφαία femme fatale. Το κραγιόν είναι το βασικό της όπλο. Να "γίνει κάποια" είναι το όνειρό της. Η αγάπη γι’ αυτήν είναι περισσότερο επιβολή. Ένα παιχνίδι εξουσίας. Αφήνει στον άλλο το πάνω χέρι, μόνο για να το πάρει αμέσως μετά. Είναι έξυπνη και όμορφη, συνήθως όμως επιλέγει το δεύτερο ως όχημα προς την επιτυχία. Δεν είναι πιο βολικό να κάνει άλλος τις βρωμοδουλειές ή έστω να επωμίζεται το μεγαλύτερο μέρος της εκτέλεσης των σχεδίων; Η femme fatale δε βάφει τα χέρια της με αίμα, όχι δεν της ταιριάζει. Δεν είναι μια κοινή εγκληματίας, ευτυχώς. Ποιος, άλλωστε, μπορεί να αντισταθεί στο βελούδινο βλέμμα της και τη γλυκιά φωνή της;
Οι ερμηνείες του μοιραίου τριγώνου Lana Turner - John Garfield - Cecil Kellaway είναι καίριες. Μοναδικοί είναι στην κόντρα τους και οι δύο δικηγόροι που βάζουν στοίχημα για το κεφάλι της Cora. Όσο για την ατμόσφαιρα, εννοείται θριλερική. Σκοτάδι και έντονες φωτοσκιάσεις, εφιαλτικοί ήχοι, ταραχή και ανασφάλεια, διάχυτος φόβος συνθέτουν ένα κλασικό film noir!..
Όλα αρχίζουν όταν ένας τυχοδιώκτης αποφασίζει να κάνει μια στάση σε ένα πανδοχείο. Του προσφέρουν δουλειά και αμφιταλαντεύεται μέχρι που βλέπει μια όμορφη και classy σερβιτόρα. Το "ναι" παγιώνεται, αλλά παραλίγο να γίνει "όχι", όταν τελικά ακούει ότι η όμορφη σερβιτόρα δεν είναι άλλη από τη γυναίκα του πανδοχέα. Όμως ο Frank εμμένει τελικά στην πρώτη του απόφαση, συνειδητά επιλέγει τη μοίρα του που του φυλάει σκοτεινή κατάληξη...
.................................
Είπα να δω μία κλασσική ταινία.
Τι θρίλλερ ήταν αυτό;... Ποιος θα κάνει το φονικό, πώς θα γίνει, πώς θα ξεφύγουν, αν θα ξεφύγουν και ξανά από την αρχή...
Τι να πεις...
Στο τέλος βεβαίως... έρχεται η δικαιοσύνη να μιλήσει. Ως τότε... αγωνιάς για το επόμενο λεπτό της ταινίας. Ποια θα είναι η κατάληξη αυτής της σχέσης των ηρώων;...
Γι' αυτό αυτή η ταινία θεωρείται απ' τις καλλίτερες....
αν την παρακολουθήσετε... θα το κατανοήσετε... κι εσείς...
και κουράγιο!... Παραείναι ψυχοφθόρα!!
Lamprini T.
Υ.Γ. Όσο για τον τίτλο... στα τελευταία λεπτά της ταινίας... θα τον καταλάβετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου